گزارش  از نقد و بررسی «من مادر هستم» در لانه جاسوسی

فراستی: «من مادرم هستم» در نقد روشنفکران بی‌هویت بی‌سابقه است

 مسعود فراستی گفت: فیلم «من مادر هستم» به نقد بخشی از جامعه روشنفکران بی‌بند و بار و بی‌هویت می‌پردازد که در تاریخ سینمای ایران بی‌سابقه است.

به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، نشست نقد و بررسی فیلم «من مادر هستم» عصر امروز -دوشنبه ۲۰ آذرماه- با حضور فریدون جیرانی کارگردان، مسعود فراستی، محمد‌تقی فهیم و حسین الله‌کرم منتقدان سینما، لیلا لاریجانی و رحمان سیفی‌آزاد فیلم‌نامه‌نویسان فیلم و جمع کثیری از دانشجویان و اصحاب رسانه در لانه جاسوسی و پس از نمایش فیلم برگزار شد.

بنا بر این گزارش، مسعود فراستی در ادامه صحبت فیلمنامه‌نویسان فیلم و حسین الله کرم بیان داشت: در ابتدا من باید توضیحی درباره مدرنیسم و پست مدرنیسم بدهم. پست مدرنیستم هیچ اصولی ندارد و من شما آقای الله کرم را آقای اصولی می‌شناسم.

وی ادامه داد: دوستان به ظاهر روشن فکر اکثرا به دام پست مدرنیسم می‌افتند چون افراد روشنفکری در سینما وجود دارند که موافق مواضع آقای الله کرم هستند. روشنفکرانی که فیلم «بی‌خود و بی‌جهت» را دوست دارند و از «من مادر هستم» بدشان می‌آید.  البته تعجبی ندارد، چرا که فیلم من مادر هستم بخشی از روشنفکران را نشانه رفته که بی‌بند و بار و بی‌اصول و بی‌آرمان هستند.

وی ادامه داد: بخشی از روشنفکران که با پول نفت و سیاست‌های غلط اقتصادی رشد کردند و بخشی از کسانی که به فیلم منتقد هستند این گروه تشکیل می‌دهند. من مادر هستم نقد بخشی از جامعه متوسط شهری و پارازیت است. پارازیتی که محصول سیاست‌های غلط اقتصادی است. این فیلم نشان دهنده یک پنجم طبقه متوسط شهری است که الگوی بچه‌های جنوب شهری ما هستند. این روشنفکران، این جانوران کسانی هستند که بسیاری از بچه‌های ما نوع لباس پوشیدن و رفتار را از آنها الگو می‌گیرند. این قشر روشنفکر محصول سیاست‌های غلط دولتی اقتصادی و پول نقد هستند.

فراستی عنوان داشت: درباره قشر بی‌بند و بار و مدرن باید بگویم که فیلم جیرانی در تاریخ سینمای ایران از لحاظ نقد چنین قشری بی‌سابقه است. هیچ فیلمی تا الان این قشر را نقض نکرده و اینکه می‌گویند این قشر روشنفکری سیاه جلوه داده شده است باید سیاه جلوه داده می‌شد چرا که هم واقعیت است هم باعث عبرت.

این منتقد سینما در ادامه توضیحات خود بیان داشت: من هم طرفدار طبقه متوسط هستم اما نه طبقه متوسطی که در من مادر هستم نشان داده می‌شود؛ بلکه طبقه متوسطی که در حال نابودی است. جیرانی در فیلم خود به نقد قشر بی‌هویت و بی‌بند و باری می‌پردازد که با بالا رفتن پول دلار چاق شدند، این فیلم دچار آلودگی روشنفکری نمی‌شود.

فراستی ادامه داد: البته هم موضع شدن حزب اللهی‌ها و روشنفکران در مورد یک فیلم قضیه‌ای تاریخی است که در مورد ناصر اثیمی، مهرجویی و کیمیایی نیز اتفاق افتاد که این می‌شود آنها از فیلمی مثل من مادر هستم بدشان می‌آید و از آشغال‌هایی چون بی‌خود و بی‌جهت دفاع می‌کنند.

فراستی ادامه داد: آقای الله کرم از قربانی شدن جیرانی و حزب اللهی‌ها حرف زد، امیدوارم قربانی نباشند. بعد بگویند فیلم جیرانی قربانی نیست. بلکه فیلم متعرض است و وقتی مورد حمله قرار می‌گیرد امر خوبی است من مادر هستم شانس خوبی دارد که مورد هجمه قرار می‌گیرد هجمه‌ای مطابق با تفکرات کاملا سیاسی.

فراستی ادامه داد: روشنفکران چند کار انجام می‌دهند برخی با فیلم‌های جشنواره‌ای وطن و هویت خود را می‌فروشند و جایزه می‌گیرند. البته این جریان همیشه وجود دارد و کسانی که متوقف این جریان هستند نیز وقتی به مقصد می‌رسیدند کار همین افراد را ادامه می‌دهند.

فراستی با اشاره به سخنان کوشکی در برنامه هفت گفت: آقای کوشکی در این برنامه می‌گویند ما فیلم خنثی بسازیم. تا به جای اینکه فیلمی گرم مماس با مسائل و مشکلات مردم بسازیم و باید بگویم روشنفکران استاد فیلم‌های خنثی هستند اما ما احتیاج به فیلم خنثی نداریم. چرا که فیلم‌های بی‌بو و بی خاصیت به درد ما نمی‌خورند و به راحتی در دام نارنجی پوش هامون و پری می‌افتیم.

فراستی ادامه داد: فیلم جیرانی به هیچ وجه اشاعه شراب خواری و فساد نیست. در سینما باید نشان دهیم تا نقد کنیم. سینما با دیدن و باور کردن همراه است. اگر شما مشروب خواری و موارد دیگر این جانوارن را نبینید چطور با سبک زندگی آنها آشنا می‌شنوید؟ در حالی که مشروب خوردن در فیلم جیرانی سمپاتیک است که بلکه آنتی‌بیوتیک است و به هیچ عنوان سیاه نمایی در آن نمی‌بینیم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: